بی شک و بی تردید ،مجموعه‌ای از بهترین‌ها هستید که با توکل به خدا و دل‌های پاکتان ،امروز در قله آموزش و پرورش ایران که نه در دنیا ایستاده‌اید
موید و منصور باشید
سپاسگزار آقای نوری عزیز و آقای راد بزرگوار هستیم
در ابتدا لازم می‌دانم از آقای نوری، مدیر محترم مدرسه، بابت این ابتکار و خلاقیت ارزشمند در انجام مصاحبه با معلمین تشکر کنم. این گفت‌وگوها واقعاً فرصتی است برای ما اولیا تا بیشتر با نگاه و دغدغه‌های معلمان آشنا شویم و این خود نشان‌دهنده توجه و دقت مدیریت مدرسه است.
همچنین از همه معلمان مدرسه صمیمانه قدردانی می‌کنم. هر کدام از معلمین با ویژگی‌های خاص خود تأثیر ارزشمندی بر فرزندان ما داشته‌اند و تلاش‌هایشان برای آموزش و تربیت بچه‌ها حقیقتاً ستودنی است.
با این حال، تجربه دو سال شاگردی پسر اولم در کلاس‌های آقای کاشانی برای ما تجربه‌ای ویژه بود. او در این مسیر تنها درس نیاموخت، بلکه بخشی از رشد شخصیتی و بلوغش را نیز در کنار ایشان تجربه کرد؛ گویی آقای کاشانی با شیوه خاص و صمیمی خود، بخشی از “مرد شدن” را به او آموختند.
بعد از دیدن این مصاحبه، برایم جالب بود که فهمیدم بسیاری از خصوصیات رفتاری و اخلاقی پسر اولم، از دقت و کمال‌گرایی گرفته تا نوع نگاه درون‌گرایانه، حتی بعضی تکیه‌کلام‌ها مثلاً «یا علی» و رفتارهای کوچک الهام‌گرفته از شخصیت آقای کاشانی است. این نشان می‌دهد که ارتباط یک معلم فراتر از آموزش درسی است و می‌تواند الگوی رفتاری و شخصیتی نیز باشد.
از نظر تربیت مذهبی هم آقای کاشانی تأثیر چشمگیری داشتند. آشنایی با نماز و روزه و برخی مفاهیم دینی برای پسر اولم همراه با ایشان عمیق‌تر شد. آنچه برای من ارزشمند است، این است که پیگیری‌های ایشان در این زمینه به‌قدری متعادل بود که نه تنها باعث دلزدگی نشد، بلکه کاملاً به‌موقع و سازنده بود. این تأثیر آن‌قدر درونی و مثبت بوده که امروز یکی از عادت‌های پسر اولم این است که بعد از هر نماز، برای معلمینش دعا می‌کند.
و باید بگویم که بزرگ‌ترین آرزوی من این است که پسر دومم هم توفیق شاگردی آقای کاشانی را داشته باشد. چون باور دارم همان‌طور که برای پسر اولم نقطه عطفی در مسیر بزرگ‌شدن بود، برای او هم می‌تواند تجربه‌ای بی‌نظیر باشد. من احساس می‌کنم اگر او هم شاگرد آقای کاشانی شود، همان حس «یهو مرد شدن»، همان حس اعتماد و صمیمیتی که ایشان با بچه‌ها برقرار می‌کنند و آن شیوه خاص مردانه در کنار مهربانی و دوستی را تجربه خواهد کرد؛ تجربه‌ای که برای آینده هر فرزندی سرمایه‌ای ماندگار است.
و در پایان، از خداوند برای آقای کاشانی سلامتی، عزت و توفیق روزافزون در مسیر تعلیم و تربیت نسل آینده مسئلت دارم.
2 پاسخ
بی شک و بی تردید ،مجموعه‌ای از بهترین‌ها هستید که با توکل به خدا و دل‌های پاکتان ،امروز در قله آموزش و پرورش ایران که نه در دنیا ایستاده‌اید
موید و منصور باشید
سپاسگزار آقای نوری عزیز و آقای راد بزرگوار هستیم
در ابتدا لازم می‌دانم از آقای نوری، مدیر محترم مدرسه، بابت این ابتکار و خلاقیت ارزشمند در انجام مصاحبه با معلمین تشکر کنم. این گفت‌وگوها واقعاً فرصتی است برای ما اولیا تا بیشتر با نگاه و دغدغه‌های معلمان آشنا شویم و این خود نشان‌دهنده توجه و دقت مدیریت مدرسه است.
همچنین از همه معلمان مدرسه صمیمانه قدردانی می‌کنم. هر کدام از معلمین با ویژگی‌های خاص خود تأثیر ارزشمندی بر فرزندان ما داشته‌اند و تلاش‌هایشان برای آموزش و تربیت بچه‌ها حقیقتاً ستودنی است.
با این حال، تجربه دو سال شاگردی پسر اولم در کلاس‌های آقای کاشانی برای ما تجربه‌ای ویژه بود. او در این مسیر تنها درس نیاموخت، بلکه بخشی از رشد شخصیتی و بلوغش را نیز در کنار ایشان تجربه کرد؛ گویی آقای کاشانی با شیوه خاص و صمیمی خود، بخشی از “مرد شدن” را به او آموختند.
بعد از دیدن این مصاحبه، برایم جالب بود که فهمیدم بسیاری از خصوصیات رفتاری و اخلاقی پسر اولم، از دقت و کمال‌گرایی گرفته تا نوع نگاه درون‌گرایانه، حتی بعضی تکیه‌کلام‌ها مثلاً «یا علی» و رفتارهای کوچک الهام‌گرفته از شخصیت آقای کاشانی است. این نشان می‌دهد که ارتباط یک معلم فراتر از آموزش درسی است و می‌تواند الگوی رفتاری و شخصیتی نیز باشد.
از نظر تربیت مذهبی هم آقای کاشانی تأثیر چشمگیری داشتند. آشنایی با نماز و روزه و برخی مفاهیم دینی برای پسر اولم همراه با ایشان عمیق‌تر شد. آنچه برای من ارزشمند است، این است که پیگیری‌های ایشان در این زمینه به‌قدری متعادل بود که نه تنها باعث دلزدگی نشد، بلکه کاملاً به‌موقع و سازنده بود. این تأثیر آن‌قدر درونی و مثبت بوده که امروز یکی از عادت‌های پسر اولم این است که بعد از هر نماز، برای معلمینش دعا می‌کند.
و باید بگویم که بزرگ‌ترین آرزوی من این است که پسر دومم هم توفیق شاگردی آقای کاشانی را داشته باشد. چون باور دارم همان‌طور که برای پسر اولم نقطه عطفی در مسیر بزرگ‌شدن بود، برای او هم می‌تواند تجربه‌ای بی‌نظیر باشد. من احساس می‌کنم اگر او هم شاگرد آقای کاشانی شود، همان حس «یهو مرد شدن»، همان حس اعتماد و صمیمیتی که ایشان با بچه‌ها برقرار می‌کنند و آن شیوه خاص مردانه در کنار مهربانی و دوستی را تجربه خواهد کرد؛ تجربه‌ای که برای آینده هر فرزندی سرمایه‌ای ماندگار است.
و در پایان، از خداوند برای آقای کاشانی سلامتی، عزت و توفیق روزافزون در مسیر تعلیم و تربیت نسل آینده مسئلت دارم.